Ποιο είναι άραγε τις μέρες μας, αυτό το κάτι, που να ”Ζώ”- Βλέπω, ως γέννημα θρέμμα και ο τυχόν επισκέπτης της πόλης μας, πέρα απ’ το να το διαβάζω σε τίτλους και ιστορικά βιβλία, για την Αρχαιότερη Ευρωπαϊκή μας Πόλη,
- τα Χορταριασμένα – Υποβαθμισμένα, Αρχαία μας Παντού?
- η μεσαιωνική ακρόπολή της, στο βουνό της Λάρισας, με το το σχεδόν στη μέση αφημένο, απαίσιο, δρόμο προς τα εκεί?
- ή τα καντηλάκια του νυχτερινού της φωτισμού?
- τα αντίστοιχα του λόφου της Ασπίδας?
- ή το κλειστό, επί έτη μουσείο μας στο κέντρο ακριβώς της πόλης μας?
Εκτός αν εκείνος ο Τίτλος Υπονοεί, τα Πέριξ της Πόλης μας των Μυκηνών και Τίρυνθας, Ηραίου ίσως, που τότε Αλλάζει το Πράγμα.
