Ας τελειώνουμε με τη γκρίνια για το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Έτσι και αλλιώς, πολιτική σημαίνει ανταγωνισμός. Ας αντιπαρατεθούμε με επιχειρήματα. Κανένας δεν μας χαρίζεται.
Ο κύριος αντίπαλος, η ΝΔ, με το αέρα της νίκης, διαθέτοντας τεράστια υπεροπλία (τηλεοράσεις, θεσμοί, χρήμα, ολιγάρχες κλπ), ενώ εκφράζει τα συμφέροντα μιας ελάχιστης μειοψηφίας, καταφέρνει να συμμαχεί με μεσοστρώματα, να αθροίζει στους ψηφοφόρους της, πέρα από τους πλούσιους και πολλούς ταλαίπωρους και πάμπτωχους ανθρώπους και να ξεπερνά το 40%.
Οι άλλοι, από το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και άλλους αντισυστημικούς, κινούνται μεταξύ του “ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ” και του “ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για όλα”. Ιδίως το ΠΑΣΟΚ, έχει ανάγει σε πρώτο του μέλημα την καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο κάλεσε ο λαός το 2015 να τον βγάλει από τα δύσκολα, σήμερα, παρά την βαριά ήττα, ήταν και παραμένει η ΕΛΠΙΔΑ και ο κύριος κίνδυνος για το σύστημα, παρά τις μεγάλες του αδυναμίες.
Στις λίγες μέρες, που μένουν μέχρι τις εκλογές, πέρα από την αναπροσαρμογή της ταχτικής, πολλά μπορεί να γίνουν. Εκείνο που σίγουρα μπορεί να κάνει τη διαφορά, είναι να μην αρκούμαστε να παρακολουθούμε το πόσο καλά τα λέει ο Τσίπρας ή να νοιώθουμε πως κάνουμε το καθήκον μας με τις αναρτήσεις μας στο F/B.
Ας κάνουμε δική μας υπόθεση (τα χιλιάδες μέλη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ), τις εκλογές που έρχονται. Αν μπει αυτό το δυναμικό στη μάχη, ΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ.
