Ο Άγιος Σπυρίδωνας και η θαυματουργή διάσωση της Κέρκυρας από τους Τούρκους στις 11 Αυγούστου (σαν σήμερα) 1716, 24 Ιουνίου ήταν, ο Καπουδάν Χοντζά Πασάς, με τον αέρα του κατακτητή της Πελοποννήσου, εξαπολύει επίθεση εναντίον της Ενετοκρατούμενης Κέρκυρας.
Επί πενήντα ημέρες η πόλη πολιορκημένη από στεριά και θάλασσα και οι υπερασπιστές της απεγνωσμένα μάχονταν.
Όλες αυτές τις ατελείωτες ώρες οι πολεμιστές είχαν αόρατο σύντροφο και συμμαχητή, εκτός από τη δική τους προσευχή, και την προσευχή προς τον άγιο Σπυρίδωνα των γυναικόπαιδων του νησιού, που είχαν συγκεντρωθεί στο ναό.
Στις 10 Αυγούστου και αφού οι Τούρκοι με το σύνολο των δυνάμεών τους έκαναν την τελική τους επίθεση, τα πράγματα έδειχναν πως είχαν τελειώσει και η Κέρκυρα θα περνούσε υπό Τουρκική κατοχή.
Δεν είχε μιλήσει, όμως, ο άγιος Σπυρίδωνας. Από το μεσημέρι της 10ης Αυγούστου έως τα ξημερώματα της 11ης Αυγούστου, βρέχει διαρκώς.
Το διάστημα αυτό δεν εκδηλώθηκε καμία επίθεση των Τούρκων.
Και τι ανακαλύπτεται με το πρώτο φως του ήλιου; Ότι ο άγιος Σπυρίδων άκουσε, είδε και μίλησε: Οι Τούρκοι στρατιώτες στην πλειοψηφία τους είχαν πνιγεί, τα σώματά τους κείτονταν νεκρά στην παραλία.
Οι λίγοι, που απόμειναν υποχώρησαν και γύρισαν στην Κωνσταντινούπολη.
Όλοι δοξολόγησαν τον άγιο Σπυρίδωνα και μέσω αυτού το Θεού. Ακόμη και οι Ενετοί, που τον αναγνώρισαν ως ελευθερωτή της Κέρκυρας.
